ماکوزه گریم و کوزه ها ساخته ایم     

  بر روی گل کوزه بسی تاخته ایم 

فرداکه شود بازی این عمر تمام     

     معلوم شود که برده یا باخته ایم

بودی پدرم کوزه گری کوزه فروش  

   یک روز به من گفت که ای بازیگوش

با خلق مدارا کن ومی باش بهوش     

   آبی که بریزد آبروی تو مـــــــــنوش

در دیده ی عاقلان جهان زندان است  

   زندان جهان به کام مـــــــــا رندان است

هر دور که چرخ زیر پایم می زد      

     می گفت که اوضاع جهان گردان است

تا زهر خورم توگفته ای نوش مر ا       

  از ساغر هجر کرده مدهــــوش مرا

بشکسته جناق وجمـــــــلگی من بردم   

    زیرا که تو کرده ای فرامـــــوش مرا

ناکرده که هیچ کرده هایم همه زشت   

    نیکی به ریا نمــــــوده در دیر وکنشت

حـــــــــــــجار به سنگ بالین بنویس   

  این مرده نه دوزخی است نی اهل بهشت

چون باد بهار شد جوانی ای شیخ    

      فردا ست که بر تخت روانی ای شیخ

از دفتر عمر برگ آخر مـــــــانده    

      وین خاتمه را چگونه خوانی ای شیخ

ای ماه نماز و روزه بسیار بمان    

         ای ماه تو هم بمان به مانند کمـــان

عالم شده خوش ز مقدم انور تو       

      خوش تر شود ار بیاید آن جان جهان

چون ترکه گنه بود بهین کار صواب  

     پس در شب قدر با ورع باش وبخواب

نا کرده، ترا خدا دهد اجر وثواب    

      یا اکرم الاکرمــــــــــــــین انت الوهاب